Op wandel in Gent
Zij nie benijt,
wandelt mee mee de Sosseteit!
Al ons aktiviteite zijn toegankelijk veur God en klein Pierke, uuk oanze gien lid zijn!
Al de wandelinge zijn in 't Gents en worden gesponsord deur den dienst Toerisme van de stad Gent. En dan ze doarveure wrie bedankt zijn, da wete z' al lank.
Mee den uitkom doet de Sosseteit altijd ne kleinen ontdekkingstocht deur heure stad. Ne Genteneere es ne wrieë kerjeuzeneuze en hij weet het geeren al. ‘t Es doaroveure damme mee ons twie gerenommeerde en gediplomeerde Gentsche Gidse van den Gidsenbond Veur Gent en Uust Vloadere alle joaren op stap goan veur weer een stukske minder bekend Gent, of ‘t ien of ‘t ander gebèw, woardadde normaal nie in meugt, goan bezoeke. En azuu kommet dan al ons lede mier wete of den deursnee Genteneere.
1995 Wandelinge deur ‘t Poaterhol mee Roger Van Bokstaele (28e april)
1997 Op zoek noar de geboorteploatse van Keizer Koarol (27e april)
1998 Diaveurstellinge over ‘t Poatershol in ‘t Groavekastiel. (10e moarte)
1999 Bezoek aan de Gouverneurswoning en de kruisbooggilde van St.-Joris (9e meie)
2000 Bezoek aan ‘t Belfort, den beioard en ‘t screet. ( 3e juni)2001 'Gent van Benijn noar bove'. (20e meie)
2002 Op zoek noar d’ 18st ieuwse salonculture in Gent (4e meie)
2003 ‘t Es in ‘t Huis van Alijn dadde moet zijn! (11e meie)
2004 Onzichtboar Gent: de Bijlokesite en ‘t STAM in wordinge. (15e mei)
2005 Gent, aan koaie vastgeklonke woaterkant + Gentsche moaltijd in ‘t Vlieshuis. (8e meie: moederkesdag!)
2006 Op zoek noar den uursprong van Gent. Bezoek aan de St.-Baafsabdije & noeneten in de Carlos Quinto in de Kammerstraat.
2007 N.a.v. ons 25-joarig bestoan: oavondlijk bezoek aan 't Hotel d'Hane-Steenhuyse mee tableaux-vivants, muzikaal omlijstinge en resepse. (vr. de 27en april)
2008 Bezoek aan 't èw en 't nieuw Paleis van Zuustiese gevolgd deur Gentsche smulpartieë in 't Kapittelhuis in de Lange Kruisstraat, 4, 9000 Gent.
2009 450 joar bisdomme en biskoppelijke paleize in Gent, gevolgd deur een goeie buikvullinge in de Carlos Quinto.
2010 Wandele in en om Tsintsjoacops, dreupel in 't N.T.Gent en veur de smîrpîrren: eten in 't Kapittelhuis.
De stichting van een kerk in de Gentse waterwijk dateert van 1093. Waarschijnlijk ging het om een houten kapel, die in de 12de eeuw door een monumentaal stenen gebouw zou worden vervangen. De huidige driebeukige kerk onderging in de loop van de eeuwen diverse verbouwingen en uitbreidingen.
Uit de romaanse periode resten nog de pijlers van het transept en de twee westtorens die de toegang tot de kerk flankeren. Zij zijn overvloedig versierd met laatromaanse ornamenten: gekoppelde vensters met middenzuiltje en blindnissen. De achtkantige vieringtoren werd in de 13de eeuw verhoogd met twee bijkomende verdiepingen in de stijl van de Scheldegotiek. Reeds in de 13de eeuw bleken de zijbeuken, de koorruimte en de zijkapellen te klein. Het koor werd dieper uitgebouwd en de flankerende transeptkapellen vergroot. Ook werden de zijbeuken verbreed en verhoogd.
Het middenschip werd hoger opgetrokken en het geheel met stenen gewelven overkluisd. In de 14de eeuw ontdubbelde men de zijbeuken zodat intieme gebedsruimten voor de gilden ontstonden. Nog later werd het koor uitgebreid met zijbeuken, een omgang en kranskapellen. Na de verwoestingen van de beeldenstorm herstelde men de kerk in barokstijl. Door gebrek aan onderhoud was ze rond het midden van de 19de eeuw dringend aan restauratie toe. Latere toevoegingen werden verwijderd en vervangen door neoromaanse en neogotische volumes. De parochiekerk oogt nu opnieuw middeleeuws maar archeologisch is deze restauratie niet verantwoord. Het interieur is rijk aan waardevolle schilderijen en kerkschatten.
09:45 thupekomen onder de luifel van de stoase
Bezoek aan de gerestaureerde stoase, 't Flandria Palace, 't Info Center en de wirve.
Twie Îeuwe stationsgeschiedenisse
Begeleidend boek door Christiane Van Rijckeghem, Herman Welter, Hugo De Bot, Geert Van Doorne, Georges Rogge, Guido Deseyn, Freddy Vandeputte. Enkel beschikbaar in 't Nederlands.
De komst van een treinstation is voor een stadsbuurt steeds een belangrijke gebeurtenis geweest die het uitzicht en zelfs de functie van een wijk ingrijpend en blijvend kan veranderen. In Gent was dit zeker het geval rond de stations van de Dampoort en Sint-Pieters, maar de buurt van het Zuid draagt nog altijd de indrukken van de inplantingen van het nu verdwenen Zuidstation, de eerste Gentse statie. Ook de buurt rond de werkplaatsen, het Arsenaal in Gentbrugge, is blijvend door de spoorweg gevormd. In dit boek wordt op klare wijze het ontstaan en de ontwikkeling van deze wijken uiteengezet; uiteraard komt de architectuur van de stations zelf ook uitvoerig aan bod. De uitgave brengt tevens een flink stuk spoorweggeschiedenis en belicht op bevattende wijze de aanleg van een ringspoorlijn rond Gent, de verbindingen naar de Gentse haven met het Rabotstation, maar ook plannen die niet zijn uitgevoerd (zoals een Noord-Zuidverbinding), het ongelooflijke verhaal van de Chemin de Fer de Gand à Terneuzen. Zelfs de eerste treinongelukken komen aan bod. Spoornostalgie, voor een stuk wel. Maar de publicatie wil vooral duidelijk maken wat de invloed kan zijn van een station voor het stadsweefsel en de sociale verhoudingen. De NMBS is zich daar ten volle van bewust en vandaag is de bedoeling van “de spoorwegen” dat de stations zich zouden integreren in de buurtontwikkeling en wezenlijk deel uitmaken van de urbanisatieplannen. Het hedendaagse project Gent Sint-Pieters geldt hier als case. Het project wil het station en zijn ruime omgeving de komende tien jaar aanpassen aan de behoeften van de 21ste eeuw: een vernieuwd station, nieuwe bus- en tramhaltes, een volledig heraangelegd openbaar domein, parking en fietsstalling, een ingericht natuurgebied, projectontwikkeling in de wijk …. Een rijkelijk geïllustreerd boek boordevol informatie voor een groot publiek.
http://www.projectgentsintpieters.be/voorstelling-project/themas/trein-station
http://www.dailymotion.com/video/x7hion_project-gent-sintpieters-introfilm_news
't Hotel Falligan
In 1755 werd Hotel Falligan opgetrokken op de Gentse Kouter in opdracht van ridder Hector Falligan, heer van Aubuisson. Dankzij het fortuin van zijn echtgenote Jeanne Agnes de Pestre, erfgename van een van de rijkste handelaars in koloniale waren, werden voor dit hotel moeite noch kosten gespaard. De imposante gevel van negen traveeën heeft een hoger opgetrokken middenrisaliet bekroond door een driehoekig fronton. Vrijstaande zuilen met Corinthisch kapiteel beklemtonen de middenpartij. De twee beelden boven de zuilen stellen Apollo en Diana voor. De smeedijzeren balkonleuningen zorgen voor een geraffineerd accent. Het interieur van het hotel Falligan behoort tot een van de kunstzinnigste van Gent. In de loop van de 19de eeuw vestigde de literaire maatschappij Club des Nobles zich in het gebouw. In 1990 werd het gebouw beschermd als monument.
d' Handelsbuzze
De Handelsbeurs is een concertzaal in Gent, gevestigd in het monumentale Handelsbeursgebouw op de Kouter. De Corps de Garde, het oudste deel van het Handelsbeursgebouw, is een ontwerp van David 't Kindt en werd in 1738-1739 gebouwd. Na jarenlange leegstand werd het pand in het jaar 1997 aangekocht door Mercator&Noordstar en tot 2002 grondig gerestaureerd en omgebouwd tot een moderne, middelgrote concertzaal.
In 1899 kocht de stad Gent de feestzaal L'Union aan, gelegen naast het Corps de Garde, dat reeds stadsbezit was. Architect Charles van Rysselberghe kreeg opdracht beide gebouwen samen te voegen tot één pand, waarin de Gentse Handelsbeurs zou worden gevestigd. Tijdens de ingrijpende verbouwingswerkzaamheden werd er een telefoon- en telegraafkantoor gevestigd in de Corps de Garde en werd het complex aan de tuinzijde uitgebreid met een galerij.
In 1906 wordt het pand opnieuw verbouwd. Wederom onder de hoede van Charles van Rysselberghe wordt er in dat jaar ook in het Corps de Garde een zaal gerealiseerd: een beurszaal met schilderwerk van Armand Heins. Tijdens de WO.I was daar de Duitse 'Pass-Zentrale' gevestigd. De vroeger feestzaal L'Union doet dienst als foyer voor de huidige concertzaal, terwijl de beurszaal in het vroegere Corps de Garde nu is ingericht als moderne concertzaal met flexibele opstelling.
2012: De kaater (Kouter) en zijn
antourage, za. de 26e meie.
Johan De Bock: 'Het is niet toevallig dat er op de Kouter een muziekkiosk kwam. In de loop der eeuwen heeft Gent heel wat vreemde troepen gehuisvest die in diverse kazernes over de stad verspreid lagen. Denken we aan het Spanjaardkasteel (St. Baafsdorp), de diverse kazernes in en rond de St. Pietersabdij, de Citadel,... Al deze regimenten probeerden toch wat goodwill te kweken bij de burgers (en meteen wervingscampagnes te voeren). Dit deden ze vooral door te imponeren met hun muziekkapellen, die regelmatig kwamen optreden op de Kouter. Er was daar immers plaats genoeg om formaties te vormen, en de Kouter was eigenlijk altijd al een plaats waar o.a. de boogschuttersgilden hun parades hielden. In de 19e eeuw ontstonden er ook burgerlijke muziekkorpsen (onder invloed van oa de politieke partijen). De burgerkorpsen hielden wel van wat meer comfort, en hadden ook wat rijke sponsors. die wilden dan ook investern in een prestigieuze muziekkiosk (en het was niet de enige: zie ook het Citadelpark)'
De kioske op de Kijter
In 1878 oordeelde A.Pauli als stadsarchitect dat er op het plein, waar menig Gentenaar zijn zondagswandeling maakte, een muziekkiosk moest komen.
De smeedijzeren constructie werd op een natuurstenen sokkel geplaatst. Het dak, bekroond door een vorstkam, draagt de namen van 4 beroemde componisten (Mozart, Gretry, Rossini en Auber). Dit dak wordt gedragen door ranke kolommen. Onderaan zijn deze kolommen verbonden door een sierlijke opengewerkte borstwering.
De rotonde van den opera
(De twie puurte diede in 't middend van de foto ziet) De vroegeren in- en uitrit van de koetsen van de sjieke tiepe van vroeger...
De Koninklijke Opera van Gent (KOG) was de meer dan 100 jaar oude zelfstandige Gentse stadsopera tot aan haar fusie in 1981 met de Koninklijke Vlaamse Opera in Antwerpen. Beide stadsopera's gingen op in de Opera voor Vlaanderen, in 1995 omgedoopt tot de Vlaamse Opera.
In 1698 werd de schouwburg van de handboogschuttersgilde Sint-Sebastiaan aan de Kouter in Gent verbouwd en geschikt gemaakt voor operavoorstellingen. Het gebouw werd ingehuldigd met de opvoering van de opera Thésée van de Franse componist Jean-Baptiste Lully door de groepvan Giovanni Paolo Bombarda en Pietro Antonio Fiocco, die in Brussel de Muntschouwburgoprichtten. In 1706 verkreeg Jean-Jacques Quesnot de La Chênée de vergunning om in dezeSint-Sebastiaanschouwburg te spelen. Hij noemde zich Intendant van den Coninck van Pruyssenende eersten Directeur van de Opera en de Comedie, maar in 1708 wordt hij vervangen doorGuillaume de Valentin. In het algemeen echter speelden in deze periode rondtrekkende groependie elkaar van maand tot maand afwisselden en bleef het repertoire niet beperkt tot opera. Ookpopulairdere genres, dansers en acrobaten kwamen aan bod. Dit gebouw brandde af in 1715.
In 1737 werd de nieuwe Sint-Sebastiaansschouwburg gebouwd volgens de plannen van architect Bernard de Wilde om 100 jaar later plaats te maken voor het huidige operagebouw. Dit gebouw van het "Grand Théätre" werd voor operavoorstellingen tussen 1837-1840 in neoclassicistische stijl opgetrokken door de toenmalige Gentse stadsarchitect Louis Roelandt op de plek van de afgebroken Sint-Sebastiaanschouwburg. Later werd dit de Koninklijke Opera van Gent. Deze Gentse Opera is een vrij gaaf gebleven voorbeeld van een typisch "Frans" theater uit de eerste helft van de 19e eeuw. In het ruim 150-jarig bestaan is het "Grand Théâtre" af en toe wat gewijzigd, opnieuw gedecoreerd en enkele keren verbouwd.
De 'Minard' en 't zit(stand)beeld van Romain
Louis Minard (Gent, 7 juni 1801 - aldaar, 5 augustus 1875) was een Vlaams architect en gemeenteraadslid van Gent. Hij was de zoon van een Franse soldaat en zijn Gentse echtgenote.
Louis Minard studeerde te Gent en gaf enige tijd les in het Nederlandse Den Haag. Hij maakte vooral naam als architect van klassieke bouwwerken zoals zijn eigen huis in Gent, de Sint-Adrianuskerk van Adegem en de Minardschouwburg in Gent.
Hij kreeg opdrachten van private personen en tekende kastelen, landhuizen, herenhuizen, scholen en kerken. Maar hij ontwierp ook gebouwen in neogotische stijl en neoromaanse stijl, respectievelijk de Sint-Martinuskerk van Burst en Sint-Gertrudiskerk van Wetteren.
Minard liet de Minardschouwburg bouwen (1847) op eigen kosten als reactie op de Franse schouwburg en opera in Gent. Die werd gebruikt tot in 1898 wanneer de Nederlandtalige schouwburg verhuisde naar het Sint-Baafsplein.
Louis Minard had een grote collectie van oude voorwerpen die later in het Bijlokemuseum en het Louvre te Parijs terechtkwamen. De koningen Leopold I en Leopold II behoorden tot zijn kennissenkring.
Architect Louis Minard werd begraven op het Campo Santo te Sint-Amandsberg (Gent).
We woare mee 139 wandeleers en 94 man bleven aan toafel!
1913 - 2013
Gent, 't centrum van de wereld!
de Wereldtentuunstellinge van 1913 in Gent
Uit de gazette van dijsendag den 1en april 1913
“Van april tot november 1913 staat Gent op zijn kop voor de Wereldtentoonstelling. Tussen de huidige De Pintelaan en het Citadelpark, op een terrein van 120 hectare, vergapen bezoekers zich aan majestueuze paviljoenen, lanen en fonteinen. De Wereldtentoonstelling is de aanleiding voor een grondige restauratie van de Gentse Kuip. De Stedelijke Commissie voor Monumenten, met voorzitter Ferdinand Vander Haeghen, laat monumenten vrijmaken, vervallen panden remodelleren en nieuwe gebouwen optrekken in middeleeuwse namaakstijl: het Gentse stadscentrum wordt ‘gehistoriseerd’. Het belfort bijvoorbeeld, wordt tussen september 1911 en januari 1913 en met de hulp van stadsarchitect Louis Cloquet quasi tot op de grond afgebroken en naar een ideaaltype opnieuw opgebouwd. Behalve de restauratie van de Gentse Kuip, initieert de Wereldtentoonstelling ook de ontwikkeling van de stadswijk ten zuiden van het centrum: aansluitend op de nieuwe Citadelwijk en bij nieuwe treinstation Gent-Sint-Pieters verrijst een statige burgerwijk.”
Machtsvertoon van de Franstalige elite
De Wereldtentoonstelling is niet alleen het toneel van amusement en verwondering. De Gentse bourgeoisie grijpt het evenement aan om haar macht en invloed te demonstreren, een dam op te zetten tegen de Vlaamse emancipatiebeweging en campagne te voeren voor het behoud van de Franstalige universiteit. De Franse dominantie bereikt een hoogtepunt: uitnodigingen, pamfletten en affiches zijn hoofdzakelijk in het Frans opgesteld en er wordt uitsluitend geld vrijgemaakt voor Franstalige voordrachten en toneelopvoeringen. Frankrijk is bijna even aanwezig als België op de Wereldtentoonstelling en verdedigt zijn invloedssfeer tegen de voorstanders van de Vlaamse universiteit én tegen de (minimale) Duitse aanwezigheid. De flaminganten reageren verbolgen maar hun protesten, pamfletten, moties en vragen blijven zonder al te veel gevolg. Hoogtepunt van de spanningen is de Franse cultuurdag op 22 juni: tijdens de pauze van het galaconcert zingt een groepje Vlamingen de Vlaamse Leeuw en wordt prompt hardhandig uit de zaal verwijderd. De actie van de Vlamingen wordt veroordeeld maar kan gezien de talloze Franse provocaties ook op begrip rekenen. Burgemeester Braun verbiedt na het incident de Vlaamse Hoogeschooldag, wat hem door de flaminganten zwaar wordt aangerekend.
Kater
Als de Expo in november 1913 de deuren sluit, laat ze een enorme financiële put achter. Burgemeester Braun beschuldigt er de Vlamingen van met hun acties de Waalse bezoekers te hebben afgeschrikt. Anderen wijten de lage bezoekersaantallen aan de ‘petitesse’ van de Expo. In ieder geval wordt de economische boost die de Wereldtentoonstelling met zich mee zou brengen gefnuikt door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. De groene zone in de nieuwe zuidelijke burgerwijk wordt omgevormd tot moestuin voor de hongerige bevolking. Enkele van de paviljoenen zullen nog even dienst doen als militaire opslagplaats maar uiteindelijk worden ze allemaal afgebroken. Op één na: in het Flandria Palace naast het station zal Gustave Magnel zijn laboratorium voor Gewapend Beton vestigen.
Beeld "Schoonheid, Wijsheid, Kracht" Beeld 't Ros Beiaert, Domien Ingels
werekîere: http://www.sosseteit.gent/Op_wandel.html
ISBN 978-94-014-0406-8, Lannoo, Tielt, 2013 ISBN: 978-94-6161-087-4, Snoeck, Gent, 2013
ISBN978-94-6161-088-1, Snoeck, Gent 2013
2014 - za. den 31e meie
d' Unevirseteit in de Volderstroate
Lokoase n° 1: den aula en bijgebêwen
Een verheven tempel voor de rede, een statig uitstalraam voor de wetenschap, een prestigieus feestpaleis voor de universiteit, ... de stad had haar nieuwe universiteit geen glorieuzer cadeau kunnen schenken. De Aula werd door de stad bovendien gebombardeerd als een eminente factor in de 19de eeuwse stadsplanning. Vlakbij de Aula ontwierp architect Roelandt niet veel later en in dezelfde neoclassicistische stijl ook het gerechtsgebouw, de opera en het (ondertussen afgebroken) burgerhuis La Concorde.
Symbolen en rituelen
Sinds de inhuldiging in 1826 overlaadde de universiteit de Aula Academica met portretten, bustes en symbolen. Samen met de neoclassicistische architectuur – volgens sommigen een stilistische kakofonie – vormen ze het perfecte decor voor de rituelen van de universiteit. De symboolwaarde van de Aula maakt het voor academici én politici de ideale plek uitspraken te doen over de stand van de wetenschap, het onderwijs, de universiteit, het volk en het land. De conflicten die er in de loop van de tijd zowel verbaal, muzikaal als met de vuisten zijn uitgevochten, zijn niet op twee handen te tellen.
De zuilen
Meest typerend aan de Gentse Aula zijn de zuilen van het portaal. Ze komen keer op keer terug in brochures, tekeningen en boekenkaften en vormen sinds 1988 het officiële logo van de UGent. De door Jan Fabre met ham ingepakte zuilen zijn op het netvlies van alle Gentenaars gebrand. Toch ligt de Aula vandaag wat aan de rand van het academische leven. In de 20ste eeuw breidde de universiteit systematisch uit op de Blandijnberg en na het vertrek van de subversieve faculteit Letteren & Wijsbegeerte en van het rectoraat in de jaren 1960 werd het rustiger in de Voldersstraat.
De toekomst?
Tegenwoordig moeten de zuilen van de Aula zelfs concurreren met de Boekentoren als representatief beeld van de universiteit. Maar de symbolische waarde van de Aula Academica voor de UGent is gevrijwaard: wat begon als een gebouw dat via architectuur en symboliek legitimiteit wilde afdwingen, werd immers een plek waar zich jaar in jaar uit historische gebeurtenissen hebben opgestapeld die niet worden vergeten.Lees de artikels over de ...
Wilde zelve ne kîer een virtueel wandelinkske moake in de 3D veurstellinge van 't STA.M? Surf tons noar
http://www.gent.be/nieuwsbrief.asp?ch=THE&rec=182961&id=4216&nbid=182943
Links:
http://www.gent.be/eCache/THE/4/125.cmVjPTE4Mjk2MQ.html
http://www.verlichtjewinter.be/nl/tien-toppers-nl/80-tien-toppers/88-en-ook-gent-1313
http://www.stamgent.be/userfiles/files/erfgoed_in_gent/deGentseMusea_12-13_NL_LR.pdf
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130218_00473250
http://www.gent1913virtueel.be/index.html#
Wilde zelve ne kîer wa lezen of op eu eige wa wandelijnkskes doen? Schaft eu tons dienen boek hier aan...
Lokoase n° 2: Emile Braunschool, Voldersstraat
In 2010 werd de gerenoveerde Emile Braunschool plechtig ingehuldigd door minister van Justitie Stefaan De Clerck. Enkele vakgroepen van de faculteit Rechtsgeleerdheid vonden een onderkomen in dit gebouw dat dateert uit de 17e eeuw. Zo keerde de UGent terug naar het voormalige Jezuïetencollege waar, na haar oprichting in 1817, de eerste lessen werden gedoceerd.
Het Jezuïetencollege in de Voldersstraat werd rond 1660 gebouwd en is later vernoemd naar een voormalig burgemeester van Gent (Emile Braun). Het gebouw werd in opdracht van de UGent gerestaureerd door het architectenbureau Van Acker & Partners. Dankzij twee hedendaagse toevoegingen vormt dit gebouwencomplex nu een geheel met de aanpalende gebouwen van de faculteit Rechtsgeleerdheid in de Universiteitstraat.
De verschillende vleugels van de Emile Braunschool huisvesten de facultaire raadzaal, het decanaat en enkele vakgroepen van de faculteit Rechtsgeleerdheid. De facultaire bibliotheek werd uitgebreid in de zuidvleugel, waar ook het originele sierplafond terug werd geplaatst. In het verbindingsgebouw zijn enkele tijdens de restauratie ontdekte fresco’s te bewonderen.
Foto's hiervan vindt u hier.
http://www.ugent.be/re/nl/faculteit/geschiedenis/braunschool.htm
Themawandelijnge n.a.v. 200 joar
Verenigd Koninkrijk der Nederlanden:
Gent kleurt Oranje!
zo. 31 mei 2015
200 joar leen dee Willem I zijn blijde intrede in Gent op de 5e september 2015. Wellicht hee’t er gîenen îene Vloamsche stad zuu veel aan hem te danke qua economische, en intellectuele heroplevinge, of Gent.
Wij wandelen langst historische plekke - lieux de mémoire - die ons aan Willem I herinnerre. Guul veel Hollanders vonden tot hiertoe de wig noar Gent, ‘de Flikkenstad’, zij kleurdegen ons stroaten blêw. Neu hoaleme Willem I were. Gent kleurt vanaf nu Oranje...
Wij goan noar goeie geweunte achter de wandelijnge thuupe goan eten, van deze kîer in de ‘Salons Carlos Quinto’ woar dat er ne menu geserveerd wordt die Willem I in 1815 degusteerd hee!
( Allez mee vesche ingrediënten, vaneigest) Mîer détails volge...
Thuupekomste ten tiene (nog noader te bepoale) gevolgd indien gewenst, deur een epoquemoaltijd, aangepast aan 't thema van de wandelijnge in de Salons 'Carlos Quinto' in de Kammerstroate numero 20.
http://willembedankt.org/?p=153
Onder leidijnge van ons gediplomeerde en gekaleerde Gentsche gidse.
Vandejoar komt er uuk een standbeeld van Willem I aan de Reep.
Een beetse geschiedenisse...
Na de Franse overheersing keerde de zoon van de stadhouder Willem V in 1813 terug naar Nederland om er het koningschap te aanvaarden. Dat was een duidelijke breuk met het verleden. Willem I werd niet, zoals zijn vader, stadhouder in alle gewesten, maar koning van een eenheidsstaat. En daarin speelde hij de politieke hoofdrol.
In 1815 werden de voormalige Oostenrijkse Nederlanden (het huidige België) met het grondgebied van de Oude Republiek verenigd om te dienen als buffer tegen het verslagen Frankrijk. Zo ontstond het Verenigd Koninkrijk, voor Europese begrippen een middelgroot land met een groot koloniaal bezit. De energieke Willem (bijnaam ‘koning-koopman’) probeerde de oude economische bloei te herstellen door in de drie delen van zijn land (het noorden, zuiden en Indië) de sterke kanten van de economie te stimuleren.
Het zuiden, waar al vroeg een Industriële Revolutie had plaatsgevonden, moest zich richten op de productie van consumptiegoederen, de handelaren uit het noorden moesten die producten vervolgens de wereld over brengen en de inwoners van de koloniën konden ten slotte de kostbare tropische goederen leveren. De koning liet tussen Noord en Zuid kanalen en wegen aanleggen om het vervoer van de goederen te vergemakkelijken. Zelf trad hij ook op als investeerder. Voor de handel met Nederlands-Indië richtte hij in 1824 de Nederlandsche Handelmaatschappij op. In Indië werd het cultuurstelsel ingevoerd, dat de inlandse bevolking verplichtte, een deel van het jaar op het land te werken voor het koloniale bewind. De producten werden dan door De Nederlandsche Handelmaatschappij verkocht.
Ondanks zijn economische activiteiten, viel de koning bij de Belgen niet in de smaak. De Belgische liberalen zagen in hem een vorst die uit was op de absolute macht en niet bereid was om meer inspraak van de ontwikkelde elite te dulden. De Belgische katholieken maakten bezwaar tegen de inmenging van de protestantse koning in de opleiding van priesterstudenten. In 1830 lieten de Brusselaars zich door de aria ‘Amour sacré de la patrie’, die in hun schouwburg ten gehore werd gebracht, inspireren tot een opstand. Willem I stuurde er een leger op af, maar dat mocht niet baten. België verkreeg zijn onafhankelijkheid. Niettemin hield hij het leger nog negen jaar op de been, tegen hoge kosten, wat zijn reputatie in Nederland ernstig beschadigde. In 1839 erkende hij eindelijk de Belgische onafhankelijkheid. Het jaar erop deed Willem I gedesillusioneerd afstand van de troon
http://www.stamgent.be/nl/activiteiten/detail/p/het-verloren-koninkrijk-willem-i-en-belgie
OPGELET! WIJ ZIJN GÎEN GIDSENORGANIZOASE.
DEES WANDELINGEN KEUNE NIE OP VERZOEK GEBOEKT WORDE. ZIJ ZIJN WEL VOOR IEDERÎEN TOEGANKELIJK. ÎENE KÏER PER JOAR MIESTAL IN DE LUUP VAN MEIE. OAS GE BETOALD, VANEIGES!...
2016 - "Gent aan de Leie"
zondagmorge, de 29e meie
Verlorenkost, verbindijnge mee de Coupure Lindeleie
Recolettenleie, Gentsche Barge, justitiepaleis Andzjuunleie mee boekemort
Recoletteleie mee links 't Pand Kuurnlei en Gêsleie
Zich van op de Zuivelbrug op de Leie met Dulle Griet Lunch in "De Abt"
Fragment uit het gedicht 'MELOPEE' van Paul van Ostaeijen op de kaaimuur van de Korenlei
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee?
Thema: 'Woater'
(Zij g'rust: we goan der nie van drijnke, zuust moar over klappe.)
Woater es levensbelangrijk veur iederîen. Zonder woater wast er hier gîene Middelîeuwse stad.
Ganda es 't Keltisch woord veur soamevloeiijnge, en wel van de Leie en Schelde. Hier wierd er al in de 7en îeuw een nederzettijnge gebore aan 't woater tussche de twie abdijen Ganda en Blandinium.
Woater genoeg dus in Gent zoede peize....
Moar we ligge zuu verre van de zîe!... We groaven tons moar kanalen, dien zuuwel de Leie als loater de Schelde mee de zîe goan verbinde.
We volgen op ons wandelijng de Leie doar woar da ze de Middelîeuwsche stad binnenkomt tot woar da ze sterft in de Schelde.
Lange Kruisstraat 4 9000 Gent
Ons traditionele 'wandelijnge' es veur den 20e kîer neu totaal iets anders.
Da wordt van deze kîer nen buuttocht mee ‘t Stadsjacht “Jacob Van Artevelde”.
D’ Afsproake es nie in meie - tons zat den agenda van de kapetein al vol - moar de 24e juni op de Rigakoaie om 13:30 uur, ‘t halvertwieë in den achternoene dus, (en nie tsmorges, gelijk anders).
De Rigakoaie es dichte bij ‘t rond punt aan de Muie en langst den overkant van de Port Arthurloan, aan den spuurwigovergang van de WEBA, en DECATHLON, woar dadd’ euwen otto keun parkere.
Den buut vertrekt ten twieë, (14:00 uure). Oas ge nie in tije zijt, moed’ achterzwemme! Lut zorgt veur explicoase in ‘t Gents. Den trip duurt twie uure. Lut vraagt de mogelijkheden van de catering aan buurd: ge keund eu tons op eige koste een drankske, ne kaffee of thee en oas g’ op eu lijne nie moe lette, een toartsen aanschaffe.
OPGELET, de rondvoart es EXCLUZIEF veur lede, (NIET-lede keune moar mee, moest er ploatsen over zijn, moar doar vrîeze me veure..) Ter es moar ploatse veur 76 persuune. Diet den îeste inschrijft kan mee. En vol es vol. Te mîer: ‘t es gratis veur niets, op koste van de stad Gent.
Consumpties en sneukolderije zijn vaneiges zelve te betoale
2017
za. 24 juni - 20e 'wandelijnge'
mee den buut: rondvoart mee
't stadsjacht Jacob van Artevelde
Historisch overzicht van al ons wandelijngen
2018
09:45 uur: Thupekomste op't Veerlepleintse.
Aanmelden en verdîelen in groepen.
10:00 uur: Start van de wandelijnge
Te volge wig: Geldmunt hoek Groavekastîel, Birg van Barmhartigheid in d' Abrahamstroate, valsmunters op 't Veerleplein, Europabank op Groensolmrot, Huis Samson op d' Huugpuurte, Emiel Zoetekoeke op 't Braunplein, tefrente items op 't St Boafsplein, NBB Maaseikstraat, Bank vd Arbeid Volderstraat, tefrente items op de Kouter aan de verschillende kante.
12:00 uur:
Einde op de Kouter
mee een dreupolke!
Lunch
april 2018 - Wandelijnge 1
“Van Pussemier tot Bankier”
Een wandelijng deur 't Gentse financiële verleede
Waor da vertrêwe, wantrêwe, diefstal en bedrog nuunt verre wig zijn!
Aanvang: zat. 28 april, 10 uur op het Veerleplein aan den entree van 't Groavekastîel.
Duur en eindpunt: Achter 2 uure wandele, eindige we op de Kouter. Wie dat er extra veur inschreef kan doarachter mee goan eten in 't Pakhuis.
Zelve hê'k dees themawandelijnge als eindwerk gemoakt in mijn opleidinge als Gids.
Ons wandelijnge es 't eindwirk van ons bestuurslid en gediplomeerde Gentse gids Freddy Desmidt
oktober 2018 - Wandelijnge 2
2019
do. 21 moarte - Wandelijnge 1
11 augustus 2019 - 'Wandelijge' 2
Buuttochtse onder 't Laurentplein,
deur de Reep
de Scaldissluis & de St.-Jorissluis
Lunch veur wie wenst
Ze bestoat uit twie dîele:
Dîel îen: den eigentlijke gegidste rondvoart van 90 menuute mee open buutses (20 man per buut) van Rederij de Gentenaer, deur den historischen binnestad, plus 1 glas cava de man.
Soamekomste ten loaste 11:45 aan den aanlegsteiger op de Gêsleie.
Parcours op Leie en Schelde: Gêsleie, Predikhîerenleie, Andzjuunleie, Ketelveste, onder Laurentplein deure, de Rîep, de Scaldissluis, Portus Ganda, Nieuwburgkoaie, Baudeluukoaie, St.-Jorissluize, Blîekersdijk, Huidevetterskoaie, Achterleie, Kroanleie, via ‘t Vlîeshuis en de Vismijne were noar de Gêsleie.
Ontscheping: 13:30 uur aan de Graslei, achter damm' îest nog een dreupolke gescheld hên op de gezondheid van Neptunus!
leede 15 € , NIET-leede 18 €
Dîel twieë: 13:40 uur. Guul los doarvan en veur degene dien nog goeste en cens hên: thuupe goan noeneeten in
"Grand Café Godot, achter 't hoeksken op den Heuioard
soepe, huufdgerecht (noar keuze), én kaffee.
Drank NIE inbegrepen.
Ter ploatse te te kiezen en te betoale
Achter de lunch meugelijkheid veur de Poatersholfîesten te bezoeke!
allîene rondvoart: lede 15 €, niet lede: 18 €
llîene noeneete: lede. 20 € , niet-lede 22 €
rondvoart & noeneete: lede 35 €, niet-lede 40 €
Over te schrijve op BE 95 290 0505795 58, De Gentsche Sosseteit, Westergemstraat, 52, 9032, Wondelgem,
ten loaste véure moandag den 5en augustus
mee vermelding van keuze : "... x rondvoart en ... X lunch"
en (niet) Ilid
SCHRIJF ZUU RAP MEUGELIJK IN!
De presedent,
Eddy Levis
